Ülkemizde; 9 Haziran’da sektörümüzdeki işveren, çalışan, öğrenci olan tüm emekçi arkadaşların katılımıyla sanal âlemde 2’nci defa kutladığımız Dünya Lojistik Günü geride kaldı. Bu kez bir öncekinden daha bir benimsemeyle kutlandı. Bir sonraki daha anlamlı şenliklerle, yarışmalarla olacak inşallah. Sektörümüzün buna ihtiyacı var.
Herkesin birbiriyle mutlaka iş yaptığı ama bir o kadarda bir birine yabancı kaldığı bir sektördeyiz. Her gün telefonla konuşup, hatta sanal olarak kanka olduğumuz sektördaşlarımızın çoğunu yüz yüze tanıyamadık. Bir buluşma, bir etkinlik, bir ortak tanışma ortamı bulamıyorduk. Bir günümüz olsun ama bizim olsun diye yola çıkıldı. İnşallah her sene daha geniş kesimlerin katılımıyla farklı bir boyut alacak.
Bu nasıl olacak?
UND, UTİKAD ve diğer tüm sektör örgütlerinin buna sahip çıkmasıyla olacak!.. Fikir bizden çıkmadı diye burun kıvırmak yerine, böyle bir günü düşünüp kutlayan lojistik emekçilerinin yanında yer almaları lazım!.. Önderlik etmeleri lazım!.. Neden 9 Haziran? 9 Haziran; Kurtuluş Savaşı’nda cephanelerin Anadolu’ya sevkinde, lojistik üs olarak kullanılan İnebolu ve İnebolu’nun güzel halkının aldığı yükü, o kutsal emaneti, canı pahasına koruduğu ve Anadolu’ya ulaştırmayı başardığı o güzel gündür!.. Turgut Özakman, “Şu Çılgın Türkler” isimli romanında da bu konuya geniş yer vermiştir!..
Kurtuluş Savaşı'na katılmak için Ankara'ya gitmek isteyenlerin bir bölümü teknelerle İnebolu İskelesine geliyor ve buradan Anadolu'ya geçiyordu. İstanbul ve SSCB'den gelen savaş gereçlerinin Anadolu'ya giriş noktası da İnebolu iskelesi olmuştu. Bunu fark eden Yunanlılar Karadeniz'deki donanmalarıyla iskeleyi denetlemeye başladı. Bundan sonuç alamayan Yunan savaş gemilerinden Panter ve Kılkış adlı iki Yunan zırhlısı 9 Haziran 1921'de İnebolu Limanına geldi. Şehrin ileri gelenlerine ültimatom vererek cephane ve silahları iki saat içinde teslim etmesini söyledi. Savaş gemilerinin İnebolu'ya doğru hareket ettiği haberi zırhlılardan önce İnebolu'ya ulaşmış ve cephaneler bombalama karşında zarar görmemesi için iç kısımda kalan iki çay mevkiine, tepenin arkasında kalan ve zırhlıların top atışlarının ulaşamayacağı yerlere taşınmaya başlamıştı. Cephanelerin teslim edilmemesi üzerine Yunan savaş gemileri İnebolu'yu bombaladı. Ama Yunanlılar Kurtuluş Savaşı'nın gereksinimi olan insan ve cephanenin Anadolu'ya giriş yeri olan bu iskeledeki etkinliği önleyemedi. Daha sonra yine İnebolu halkının güzel lojistik organizasyonuyla bu cephaneler Ankara’ya ulaştırıldı.
9 HAZİRAN 1921 İNEBOLU...
(…) gün doğarken, uzun bir düdük sesiyle derin uykudan uyandı. Yataktan fırlayıp pencereye koştu. Odesa İnebolu’yu selamlıyordu. Tüm ışıklarını yakmıştı. (...) Önce yalıya inip duruma göz attı. Bir vukuat yoktu. Deniz sakin, hava güzeldi. Bayram namazına katılmak için Yahyapaşa camisine (2) yürüdü. (...) İnebolu noktasındaki nöbetçi gözcü haberi alır almaz, tepeden aşağıya, şehre koşmaya başladı. Yahya Paşa Camiinde bayram namazının sonuna gelinmişti (3). Gözcünün haykırışı duyuldu: "Düşman gemileri geliyooo!" Son selamı verip ayaklandılar. (...) "Ey ahali, düşman gemisi bastırmadan yalı boşaltılacak! Allahını, vatanını seven imeceye!" Bayram unutuldu.(...) Yüzünden ter fışkıran bir subay, tek kişinin taşıyamayacağı ağır sandıkların kapaklarını zorlayıp açıyor, mermileri tek tek yeni yetme kızlarla oğlanlara uzatıyordu: "Dikkatli olun, düşürmeyin ha!" Hiç düşürürler miydi? Hepsi bir merminin ne kadar değerli ve tehlikeli olduğunu çoktan öğrenmişti. Yaşlı kadınlara makineli tüfek şeridi, tüfek gibi hafif şeyler veriliyordu. Onlar da bunları kollarında, torunları gibi sakınarak taşımaktaydılar.
Bazı şeyler kolay kazanılmıyor. Bunlar bize bir emanet!.. Bayrak!.. Vatan!.. Hürriyet ve Cumhuriyet!.. Bu emaneti biz lojistikçiklerde yeri geldiğinde canımız pahasına koruyacağız. Allah o günleri bir daha göstermesin. Hepimizin geçmiş 9 Haziran Dünya Lojistik Günü kutlu olsun.
Ahmet Tekin
Tüm Lojistik Çalışanları Birliği
E- mail: sansalahmettekin@gmail.com
Tel: 0533 690 60 27
https://www.facebook.com/groups/509359522513159
